Wydarzenie pod tytułem „Competitiveness and… Climate Policy Outlook: Post-Baku and Post-US Election”, które miało miejsce w siedzibie Business & Science Poland w Brukseli 19 grudnia i zostało zorganizowane przez BSP we współpracy z Grupą Energa, dotyczyło konsekwencji Konferencji Stron Konwencji Klimatycznej (COP) w Baku oraz przygotowań Polski do sprawowania prezydencji w Radzie UE w pierwszej połowie 2025 roku. 16 i 17 grudnia odbyły się Rada ds. Środowiska i Rada ds. Energii oraz Rada Europejska trwająca w czasie wydarzenia. Temat, czas i miejsce debaty wpisały się w toczące się obecnie na poziomie UE dyskusje.

Wydarzenie zaczęło się od dwóch przemów wstępnych:

•           Roman Szyszko, Wiceprezes, Grupa Energa

•           Vaqif Sadıqov, Ambasador Azerbejdżanu przy Unii Europejskiej

W debacie, moderowanej przez Dariusza Dybkę z BSP, wzięli udział przedstawiciele Komisji Europejskiej, think tanków, przedstawiciel polskiej administracji, główny negocjator UE na COP oraz biznes i szef Instytutu Ochrony Środowiska:

•           Jacob Werksman, Principal Adviser for International Aspects of EU Climate Policy, DG CLIMA, European Commission

•           Robert Jeszke, CEO, KOBIZE CAKE

•           Grzegorz Grobicki, Climate Negotiator, Permanent Representation of Poland to the EU

•           Ursula Woodburn, Director, CISL Europe

•           Linda Kalcher, Executive Director, Strategic Perspectives.

Podczas spotkania poruszono wiele wątków istotnych z punktu widzenia polskiej gospodarki, m.in. format UNFCCC, relacje zewnętrzne UE, cel klimatyczny Unii na 2040 rok, mechanizmy takiej jak ETS2, EU Competitiveness Fund. Dodatkowo, paneliści omówili temat priorytetów polskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej, która rozpocznie się 1 stycznia 2025 roku. Uczestnicy zgodzili się, że wreszcie po kilkunastu latach udało się skonkludować negocjacje nad artykułem 6.Porozumienia Paryskiego. Po jedenastu miesiącach intensywnych negocjacji, podczas COP29 w Baku niemal 200 krajów zawarło „Baku Climate Unity Pact”,mający na celu globalne działania przeciw zmianom klimatu. Kluczowym osiągnięciem było przyjęcie Nowego Zbiorowego Celu Ilościowego (NCQG), który zakłada mobilizację co najmniej 300 miliardów dolarów rocznie do 2035 roku, a docelowo 1,3 biliona dolarów, głównie na wsparcie krajów rozwijających się. Porozumienie osiągnięto także w sprawie pełnego wdrożenia artykułu 6Porozumienia Paryskiego dotyczącego rynków węglowych. Jednak nie wszystkie kwestie zakończono sukcesem – rozmowy dotyczące Globalnego Podsumowania Postępów (GST) i Programu Pracy na rzecz Sprawiedliwej Transformacji nie przyniosły ostatecznych rezultatów. Trudności pojawiły się również przy ustalaniu Globalnego Celu Adaptacji. Mimo postępów, podkreślono, że wiele kwestii wymaga dalszej pracy, zwłaszcza w zakresie wdrażania i monitorowania nowych porozumień.

Dyskusja, która miała miejsce, jest wysoce istotna dla procesów międzynarodowych oraz UE w perspektywie celu na rok 2040 oraz pakietu Clean Industrial Deal. Wypowiedzi panelistów wskazywały, iż format ONZ będzie ulegał ewolucji w czasie roku 2025– prezydencja COP z Brazylii nie będzie w stanie odwrócić negatywnego podejścia USA. Rola UE pozostaje kluczowa i w świetle konkurencyjności dodatkowo utrudniona. Dodatkowo, należy zaadresować zarówno aspekt finansowy Clean Deal, ale również strukturalny, możliwe, że nawet samo funkcjonowanie UE. W czasie polskiej prezydencji pojawią się sygnały dotyczące rozwiązań systemowych –takich jak wspólny dług, rozszerzenie UE, sprawiedliwy zwrot z inwestycji oraz rola interesariuszy w procesie stanowienia prawa.

‍